Drie maanden geleden begon ik aan een nieuwe job als onafhankelijk voorzitter van de werkgeversorganisatie voor afbouwbedrijven, de NOA. In dezelfde periode begon ook mijn vrouw aan een nieuwe baan en ging onze jongste voor het eerst naar de middelbare school. Om die redenen schreef ik in augustus al op deze plek dat er andere tijden zouden aanbreken in huize Jaarsma.
Als ik nu, tegen het einde van het jaar, door mijn agenda van de afgelopen honderd dagen blader – honderd dagen, toch wel een magisch getal waar nieuwe kabinetten en presidenten vaak de maat wordt genomen – dan valt me op dat er in die weken ongelofelijk veel is gebeurd. Dingen die ik met geen mogelijkheid had kunnen zien aankomen.
Zo stond ik op 30 oktober tot mijn eigen verbazing op een podium op het Haagse Malieveld, samen met meer dan zesduizend bouwvakkers. Nooit eerder stond ik op de barricaden, maar als kersverse voorman van de afbouwsector was het één van mijn eerste wapenfeiten. We eisten er dat het kabinet snel met soepeler regels zou komen om de stikstof- en PFAS-crisis, die de bouw nu al weken in zijn macht heeft, het hoofd te bieden. De massale betoging is niet onopgemerkt gebleven en het kabinet heeft ondertussen een aantal maatregelen aangekondigd die de pijn moeten verlichten. Of het genoeg is zal de tijd uitwijzen, maar we gaven als sector wel een eensgezind signaal af. Dat was mooi om mee te maken.
Die andere 99 dagen waren overigens minstens net zo interessant. Als voormalig voorzitter van een makelaarsclub vond ik het zeer boeiend nu eens kennis te maken met de vakmensen die de huizen en kantoren beter, energiezuiniger, groter en vooral mooier maken. Mannen en vrouwen die luisteren naar wat hun klanten wensen en die door middel van hoogstaand vakmanschap dagelijks kwalitatieve topprestaties leveren.
Of het nu gaat om stukadoors die waanzinnig mooie muren en plafonds maken, ‘droge’ afbouwers die op zeer innovatieve wijze utiliteitsgebouwen inrichten en technische hoogstandjes voor elkaar krijgen, vloerenbedrijven die – met veel oog voor arbeidsomstandigheden en een magistrale productkennis – door het hele land vloeren en terrazzo leggen, of natuursteenbedrijven die de mooiste materialen verwerken: stuk voor stuk blijken het gepassioneerde ondernemers. Mensen die voor dag en dauw opstaan om Nederland een stukje mooier te maken.
En dat stemt me optimistisch. De woningnood, de energietransitie, de enorme renovatieopgave zijn allemaal kansen waarbij afbouwers zich als probleemoplosser kunnen manifesteren. Een mooie uitdaging voor de komende jaren.