Afschaffen Zwarte Piet kost geld

Sinterklaas is in het land. Met mijn jongste zoon van zes jaar heb ik de intocht van de goedheiligman en zijn Zwarte Pieten intens beleefd. Heerlijke nostalgie door de smaak van pepernoten, schuimpjes en warme chocolademelk. De twinkeling in de ogen van junior en de spanning over de te krijgen cadeaus maken deze donkere dagen geweldig. Ik ben blij dat mijn zoon de krant niet kan lezen en het journaal niet ziet omdat hij dan al slaapt. Want wat een gezeur van enkele fanatici over het afschaffen van het fenomeen Zwarte Piet. Omdat het een slaaf zou zijn geweest, omdat het racistisch is of omdat het allochtone Nederlanders als dom zou weg zetten. Zwarte Piet bestaat niet! Net als Sinterklaas. We schaffen toch ook niet de kabouters af omdat lilliputters dat wellicht kwetsend vinden? Of de paashaas omdat het zielig is voor echte hazen? Hopelijk breng ik de Partij voor de Dieren niet op een idee…

Mijn zoon mag twee keer per week zijn schoen zetten. Hij gelooft dat Zwarte Piet door de schoorsteen afdaalt om de tekening en de winterpeen voor het paard uit de schoen te pakken en het cadeautje in het schoeisel te stoppen. Ik kan hem toch niet uitleggen dat de Sint dat zelf doet? Want dan zou die zo zwart als roet moeten zijn. En mijn zoon snapt ook wel dat Sint Nicolaas niet alle kinderen iedere nacht zelf kan bezoeken. Dat zijn veel te veel schoorstenen voor één man. En daarom heeft hij hulpen. Zo simpel is dat. Een fantastische volkslegende waar je van af moet blijven!

Uit economisch oogpunt is het helemaal dom om Zwarte Piet af te schaffen. Nederland geeft zo’n vijfhonderd miljoen euro per jaar uit aan Sinterklaas. Een gemiddeld gezin besteedt honderd euro aan surprises voor de schoentjes en aan cadeaus op pakjesavond. Als Zwarte Piet wordt afgeschaft blijft Sinterklaas wellicht bestaan. Maar ik denk dat voor velen – en in ieder geval voor mij – de lol er dan af is. Dan vieren we dit feest niet meer. Dus op 6 december stoppen we het handjevol Zwarte Piet-haters in de zak. Desgewenst slaan we met de afgeschafte, maar voor deze gelegenheid weer tevoorschijn gehaalde roe even flink op de zak. En vervolgens gaan ze mee naar Spanje. Want we laten een mooie traditie en een jaarlijks terugkerende economische impuls niet afpakken.